•Δύο τεράστιοι ελισσόμενοι θαλάσσιοι δράκοντες ξεπρόβαλαν
αιφνίδια από τη θάλασσα, με πύρινα μάτια γεμάτα αίμα και γλώσσες που σύριζαν
γλείφοντας τα σώματά τους˙ ξεχύθηκαν στην
παραλία κατευθυνόμενοι προς τον Λαοκόοντα. Πρώτους άρπαξαν τους δύο γιους του˙ και ύστερα τυλίχθηκαν γύρω του, αιχμαλωτίζοντας τον
στις τεράστιες σπείρες του φολιδωτού κορμιού τους… Με τα χέρια του πάλεψε
μανιασμένα να ελευθερωθεί από τον εναγκαλισμό… Οι φριχτές κραυγές του έφταναν
στον ουρανό σαν το μουγκρητό ταύρου που χτυπήθηκε λοξά από τσεκούρι».
•
Αινειάδα, ΙΙ, 201-227