Αρχική

Οδηγός για το διαδίκτυο Παιδαγωγικά  Γλώσσα Λογοτεχνία Κλασσική φιλολογία Ιστορία Υπερδεσμοί


 

Φάκελοι του Β1 - Σχολικό έτος 2009-2010

 

Λογοτεχνία

18/10/2009

Ν. Καζαντζάκη: Αλέξης Ζορμπάς

 

 

Εκπαιδευτική Τηλεόραση: Νίκος Καζαντζάκης
Το πολύχρονο και βασανιστικό ταξίδι του Καζαντζάκη στις σκοτεινές, ανεξερεύνητες θάλασσες της λογοτεχνίας και της φιλοσοφίας μπορεί να συγκριθεί μόνο με το ταξίδι του μυθικού Οδυσσέα. Όμοια, οι ήρωές του στο ταξίδι ανάμεσα στους ανθρώπους, στα πάθη και τις ιδέες, αγωνίζονται ν’ ανεβάσουν τη ζωή στην κορυφή του Χρέους και να γίνουν ‘’άξιοι γιοι του ανθρώπου’’.

Ο Νίκος Καζαντζάκης στη Βικιπαίδεια

Είναι ο Αλέξης Ζορμπάς και δεν χρειάζεται πολλές συστάσεις. Είναι ο τύπος του Ελληνα που ταυτίστηκε περισσότερο από κάθε άλλον με τη νεότερη Ελλάδα. Ο χαρισματικός, παθιασμένος με τη ζωή ήρωας του Νίκου Καζαντζάκη, που μέσα απ' την ομότιτλη ταινία του Μιχάλη Κακογιάννη έγινε σήμα κατατεθέν του τουρισμού μας.

Είναι ένας ειλικρινής, ατρόμητος, λάτρης της φύσης, του έρωτα, του παιχνιδιού. Δεν ορρωδεί προ ουδενός. Οταν τρώει όλο το μυαλό του είναι στο φαγητό κι όταν τραγουδάει ή χορεύει στο τραγούδι και στο χορό...

Κάποτε, ελλείψει κοινής γλώσσας συνεννόησης, διηγήθηκε σ' έναν Ρώσο όλα τα επαγγέλματα που είχε κάνει στη ζωή του... χορεύοντάς τα. Γεννημένος για να ζήσει δεν θέλει να σκέφτεται το θάνατο. Ο,τι βλέπει γύρω του, η θάλασσα, ο ουρανός, τα δέντρα, τον μαγεύουν σαν να τα αντικρίζει πρώτη φορά. Κι όχι μόνο...

 

 

 

 


Αφιέρωμα στον Νίκο Καζαντζάκη 02111997 - 7 ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Σημειώσεις από τον πίνακα:

 Εδώ ο συγγραφέας προσπαθεί να βρει μια λύση στο μεγάλο πρόβλημα του θανάτου και του προορισμού του ανθρώπου. Εκφράζει το φόβο του ανθρώπου μπροστά στο μυστήριο του θανάτου. Ο Ζορμπάς έχει μεταφυσικές ανησυχίες, γιατί έχει προηγηθεί ο θάνατος της μαντάμ Ορτάνς, με την οποία είχε συνδεθεί ο Ζορμπάς, και ο συγγραφέας με τον Ζορμπά επιστρέφουν από την κηδεία της.

Ο Ζορμπάς έχει ερωτήματα, μεταφυσικές ανησυχίες: Ποιος έκανε τον κόσμο; Γιατί τον έκαμε; Γιατί πεθαίνουμε; Από πού ερχόμαστε και πού πάμε; Ο Ζορμπάς έχει την αξίωση να πάρει από το συγγραφέα απάντηση διότι ήταν άνθρωπος με πολλή γνώση και πείρα και πολυταξιδεμένος. Ο συγγραφέας βέβαια δεν μπορεί να απαντήσει και εκεί είναι που μένει έκθαμβος ο Ζορμπάς. Αυτά τα ερωτήματα δεν απαντώνται με γνώση και μόνο. Χρειάζεται πίστη για να απαντήσει κανείς σε τέτοια ερωτήματα και ο συγγραφέας δε φαίνεται να την έχει.

Για να εξηγήσει ο συγγραφέας τη φιλοσοφική κοσμολογία και ανθρωπολογία, του παρομοιάζει τους ανθρώπους της γης με σκουλήκια πάνω σ΄ ένα φυλλαράκι γιγάντιου δένδρου. Πάνω σ΄ αυτό το φύλλο-γη σέρνονται και περνούν τη ζωή τους οι άνθρωποι. Μερικοί μόνο, οι πιο ατρόμητοι, φτάνουν στην άκρη του φύλλου, σκύβουν κάτω, βλέπουν από ψηλά το χάος, μαντεύουν τον γκρεμό και μπροστά στην αδυναμία τους ν΄ αντιδράσουν τους κυριεύει ο τρόμος.

Ο ιερός τρόμος είναι ο φόβος που κυριεύει τον άνθρωπο μπροστά στο μυστήριο του θανάτου. Οι αντιδράσεις απέναντι σ΄αυτόν είναι: άλλοι τα χάνουν τελείως και είναι ανίκανοι να σκεφθούν, άλλοι ζητούν στήριγμα και καταφεύγουν στο Θεό και άλλοι παραμένουν ατάραχοι και τους αρέσει. Ο Ζορμπάς δεν φοβάται, ούτε τα χάνει, ούτε του αρέσει ο θάνατος. Είναι ένας άνθρωπος που του αρέσει η ζωή.


Παράλληλο κείμενο: Νίκου Καζαντζάκη: Ασκητική

Απόσπασμα από τον Πρόλογο:

Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο· καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο· το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή.

Ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η επιστροφή· ταυτόχρονα το ξεκίνημα κι ο γυρισμός· κάθε στιγμή πεθαίνουμε. Γι αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της ζωής είναι ο θάνατος.

Μα κι ευτύς ως γεννηθούμε, αρχίζει κι η προσπάθεια να δημιουργήσουμε, να συνθέσουμε, να κάμουμε την ύλη ζωή· κάθε στιγμή γεννιούμαστε. Γι΄ αυτό πολλοί διαλάλησαν: Σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η αθανασία.

Στα πρόσκαιρα ζωντανά σώματα τα δυο τούτα ρέματα παλεύουν:
α) ο ανήφορος, προς τη σύνθεση, προς τη ζωή, προς την αθανασία·
β) ο κατήφορος, προς την αποσύνθεση, προς την ύλη, προς το θάνατο.

Και τα δυο ρέματα πηγάζουν από τα έγκατα της αρχέγονης ουσίας. Στην αρχή η ζωή ξαφνιάζει· σαν παράνομη φαίνεται, σαν παρά φύση, σαν εφήμερη αντίδραση στις σκοτεινές αιώνιες πηγές· μα βαθύτερα νιώθουμε: η Ζωή είναι κι αυτή άναρχη, ακατάλυτη φόρα του Σύμπαντου.

Αλλιώς, πούθε η περανθρώπινη δύναμη που μας σφεντονίζει από το αγέννητο στο γεννητό και μας γκαρδιώνει· φυτά, ζώα, ανθρώπους· στον αγώνα; Και τα δυο αντίδρομα ρέματα είναι άγια.

Χρέος μας λοιπόν να συλλάβουμε τ΄ όραμα που χωράει κι εναρμονίζει τις δυο τεράστιες τούτες άναρχες, ακατάλυτες Ορμές· και με τ΄ όραμα τούτο να ρυθμίσουμε το στοχασμό μας και την πράξη.

 


Σχέση με τον Νίτσε

Το μήνυμα του Ζαρατούστρα κορυφώνεται με την απαίτηση να αποδεχθούμε τον κόσμο έτσι όπως είναι και όπως ήταν πάντα. Απαιτεί από τον άνθρωπο να μη θυσιάζει τη ζωή του χάριν κάποιων ιδανικών, τα οποία δυσφημούν αυτόν τον ίδιο τον κόσμο και μας παραμυθιάζουν για ένα ουτοπικό υπερπέραν. Η ζωή είναι ένα άσκοπο παιχνίδι ελεύθερη από ηθικούς ή μεταφυσικούς υπόγειους κόσμους.

Στη θεωρία του Νίτσε ο νέος τύπος ανθρώπου, ο υπεράνθρωπος, παρουσιάζεται ως το καινούριο ιδανικό της ανθρωπότητας και συνδέεται άμεσα με τη στάση ζωής εκείνη που προβάλλει από την τρίτη μεταμόρφωση, όπου το λιοντάρι γίνεται παιδί. Διότι ο Νίτσε στο Ζαρατούστρα δεν αρκείται σε μια κριτική προς τις παλαιές αξίες, αλλά προσπαθεί να κηρύξει μια νέα τάξη αξιών μια επαναξιολόγηση όλων των αξιών. Αυτή πραγματώνεται μέσα από τη στάση ζωής του παιδιού. Χαρακτηρίζεται από αθωότητα και παράλληλα από μια ελαφρότητα, μια ανάλαφρη, παιχνιδιάρικη σχέση με τον κόσμο.

Υπεράνθρωπος: είναι έξυπνος, υπερήφανος, θαρραλέος, αμέριμνος, βίαιος, δημιουργικός και ευέλικτος. Ακόμα και ο πόνος ή το εφήμερο της ζωής αντιμετωπίζονται ως πηγές αγαλλίασης. Οι λέξεις- κλειδιά γι αυτή τη νέα στάση ζωής είναι το κορμί και η γη. Αντί για την κυριαρχία της λογικής, ή την αθανασία της ψυχής, διακηρύσσει τον ενθουσιασμό του κορμιού.

Ο Νίτσε είναι αντίπαλος του ορθολογισμού. Το ανθρώπινο σώμα, ο αισθησιασμός, τα ένστικτα, η αγάπη προς τον εαυτό, μετατρέπονται σε θετικές αξίες. Ο υπεράνθρωπος εμπιστεύεται περισσότερο το κορμί παρά τη διάνοια και αγαπάει τη γη, την οποία βλέπει σαν μια δημιουργική, μεταλλασσόμενη δύναμη και όχι σαν άψυχη ύλη.

Ο Νίτσε έδωσε νέα πνοή σε μια άποψη για την ιστορία, η οποία υπήρχε ήδη στους αρχαίους Έλληνες και δη στον Ηράκλειτο, που έλεγε ότι οι μεταβολές που λαμβάνουν χώρα μέσα στον κόσμο, δεν είναι παρά η επιφανειακή έκφανση μιας αιώνιας κυκλικής τροχιάς, η οποία πραγματοποιείται, ακολουθώντας αμετάβλητους νόμους. Δεν ζούμε σε έναν πεπερασμένο κόσμο, ο οποίος υφίσταται σε αντιδιαστολή με ένα αιώνιο υπερπέραν. Ο ίδιος ο δικός μας γήινος κόσμος, είναι αιώνιος. Έτσι, η κατάφαση στον κόσμο σημαίνει και κατάφαση στην αιωνιότητα.

Η θέση του Νίτσε, ότι ο άνθρωπος πρέπει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της έννοιας της ζωής χωρίς τη βοήθεια της μεταφυσικής και του Θεού, έγινε ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα της σύγχρονης υπαρξιακής φιλοσοφίας: Γιάσπερς, Χάιντεγκερ, Σαρτρ, Καμί.

Robert Zimmer, Η Πύλη των Φιλοσόφων, Κονιδάρη, 2008


Ό,τι έγραψε, ό,τι πρόβαλε σε αντικειμενικό δράμα, αποτελεί υποκειμενική απάντηση στην πολιτισμική κρίση της εποχής, που, σε τελευταία ανάλυση αποτελεί μια κρίση εξισορρόπησης υλικών και πνευματικών αρχών, κρίση που ανανεώνεται περιοδικά μέσα στην ιστορία του δυτικού πνεύματος και προκαλεί την ίδια αλυσίδα αντιδράσεων- διεξόδων αν όχι λύσεων. Στην πραγματικότητα ο Καζαντζάκης κινείται διιστορικά και διανθρώπινα μέσα σε έναν σπιριτουαλιστικό μυθολογικό χώρο που στις δομές του καθρεπτίζεται η αιώνια διχασμένη μπρος στο πρόβλημα της δυιστικής της υπόστασης Συνείδηση του ανθρώπου.


Κλεοπάτρα Λεονταρίτου: "Η νεορομαντική βιοθεωρία του Καζαντζάκη - η ποίηση της ζωής"
εκδόσεις Θεμέλιο 1981.


 

Ο Χριστός ξανασταυρώνεται -μεταφορά στην ελληνική τηλεόραση

 

Ενδεικτική βιβλιογραφία για τον Νίκο Καζαντζάκη

- Αναπλιώτης Γ., Ο αληθινός Ζορ΅πάς και ο Νίκος Καζαντζάκης, ∆ρό΅ων, 2003.

- Βρεττάκος Ν., Νίκος Καζαντζάκης: η αγωνία του και το έργο του, επι΅έλεια: Κωστούλα Μητροπούλου, Π. Σύψας, Χρ. Σια΅αντάς, Αθήνα, 1960.

- Βουγιούκα Α., Η ποίηση της πραγ΅ατικότητας και η πραγ΅ατικότητα της ποίησης: η “Αναφορά στον Γκρέκο” του Νίκου Καζαντζάκη, Κλεψύδρα, Αθήνα, 1999.

- Bien P., Νίκος Καζαντζάκης, ΅τφρ.: Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Κέδρος, Αθήνα, 1983.

- Bien P., Νίκος Καζαντζάκης. Η πολιτική του πνεύ΅ατος, ΅τφρ.: Α. Λα΅πρινίδου, Πανεπιστη΅ιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο, 2001.

- Γιαλουράκης Μ., Καζαντζάκης-Μυριβήλης. Κριτικά δοκί΅ια, Πτολε΅αίος, Αθήνα, 1970.

- Γρα΅΅ατάς Θ., Κρητική ΅ατιά: σπουδή στο έργο του Νίκου Καζαντζάκη, Τολίδης, Αθήνα, 1992.

- Γρα΅΅ατάς Θ., Η έννοια της ελευθερίας στο έργο του Νίκου Καζαντζάκη, ∆ωδώνη, Αθήνα, 1983.

- Friar K., Η πνευ΅ατική οδύσσεια του Νίκου Καζαντζάκη, πρόλογος Ελένης Καζαντζάκη, εισαγωγή Θεοφάνη Γ. Σταύρου, ΅ετάφραση Θω΅ά Στραβέλη, Κέδρος, Αθήνα, 1983.

- Ζωγράφου Λ., Ν. Καζαντζάκης: ένας τραγικός, Κέδρος, Αθήνα, 1960.

- Κατσί΅παλης Γ., Βιβλιογραφία N. Καζαντζάκη, Αθήνα, 1958.

- Κονιδάρη-Φάβη Α., Το ΅έγα ρόδο στην Οδύσσεια του Ν. Καζαντζάκη, Ι.Γ. Βασιλείου, Αθήνα, 1994.

- Κονιδάρη-Φάβη Α., Ο συ΅παντικός χορός στην Οδύσσεια του Ν. Καζαντζάκη, ∆ωδώνη, Αθήνα, 2001.

- Κου΅άκης Γ., Νίκος Καζαντζάκης. Θε΅ελιώδη προβλή΅ατα στη φιλοσοφία του, Εστία, Αθήνα, 1982.

- Λαούρδας Β., Η “Οδύσσεια” του Καζαντζάκη. Κριτικό δοκί΅ιο, Αθήναι, 1943.

- Λεονταρίτου Κ., Η ποίηση της ζωής. Η νεορο΅αντική βιοθεωρία του Καζαντζάκη, Θε΅έλιο, Αθήνα.

- Μάρας Σ., Νίκος Καζαντζάκης. Τέχνη και ΅εταφυσική, Καστανιώτης, Αθήνα, 2000.

- Ματσούκας Ν., Η ελληνική παράδοση στο Νίκο Καζαντζάκη, επι΅έλεια: Ελένη Κα΅πάνη, Βάνιας, Θεσσαλονίκη, 1989.

- Μουτάφης Γ., Η κόκκινη γρα΅΅ή του Νίκου Καζαντζάκη. Σύντο΅η κριτική ανάλυση ολόκληρου του έργου του, Βιβλιοπωλείο των βιβλιόφιλων, Αθήνα, 1986.

- Οικονο΅ίδου Ε., Ο Νίκος Καζαντζάκης και το αντικεί΅ενο αναζήτησής του. Κύκλος διαλέξεων που δόθηκαν στα πλαίσια του έτους Ν. Καζαντζάκη στο Ιωνικό Κέντρο της Χίου - Ιούλιος 1983, ∆ή΅ος Ηρακλείου, Ηράκλειο, 1985.

- Παπαθανασόπουλος Θ., Γύρω στον Καζαντζάκη, Καστανιώτης, Αθήνα, 2000.

- Παπακώστα Α.Γ., Η γυναίκα ως “άλλος” και η ιδανική γυναίκα στον “Τελευταίο Πειρασ΅ό”, Παρέ΅βαση, Αθήνα, 1998.

- Παπαχατζάκη-Κατσαράκη Θ., Το θεατρικό έργο του Νίκου Καζαντζάκη: η τραγωδία Μέλισσα, ∆ωδώνη, Αθήνα, 1985.

- Πρεβελάκης Π., Ο ποιητής και το ποίη΅α της Οδύσσειας, Εστία, Αθήνα, 1958.

- Σπανδωνίδης Π., Νίκος Καζαντζάκης, ο γιος της ανησυχίας, ∆ρό΅ων, 2003.

- Στα΅ατίου Γ., Η γυναίκα στη ζωή και στο έργο του Νίκου Καζαντζάκη, Καστανιώτης, Αθήνα, 1975.

- Σταύρου Μ., Ο υπαρξιακός Καζαντζάκης. Η ΅ακρά πορεία προς τον «Καπετάν Μιχάλη», ∆ρό΅ων, Αθήνα, 2001.

- Σταφυλάς Μ., Ο Καζαντζάκης κάτω από το φως της διαλεκτικής, Βασιλόπουλος, Αθήνα.

- Στεφανάκης Γ., Αναφορά στον Καζαντζάκη, Καστανιώτης, Αθήνα, 1997.

- Χουρ΅ούζιος Α., Νίκος Καζαντζάκης. Κριτικά κεί΅ενα, Οι Εκδόσεις των Φίλων, 1977.

Για εκτενέστερα βιβλιογραφικά στοιχεία βλ. Κατσίμπαλης Κ.Γ., Βιβλιογραφία Ν.ΚαζαντζάκηΑ’ 1906-1948. Αθήνα, 1958 και Καλαμαράς Βασίλης Κ., « Νίκου Καζαντζάκη», Διαβάζω190, 27/4/1988, σ.99-105.

Προτεινό΅ενες ηλεκτρονικές διευθύνσεις

1.        http://www.cultureguide.gr/events/details_gr.jsp?Event_id=47018&catA=8      (Πολιτιστική Ολυ΅πιάδα· ιστοσελίδα ΅ε υπερσυνδέσ΅ους που οδηγούν σε ιστότοπους αφιερω΅ένους στο Ν. Καζαντζάκη).

2. http://www.historical-museum.gr/kazantzakis/gr/index.html        (Εταιρία Κρητικών   Ιστορικών Μελετών· δικτυακός τόπος αφιερω΅ένος στο Ν. Καζαντζάκη).

3. http://homepages.pathfinder.gr/kazan0/ (δικτυακός τόπος αφιερω΅ένος στο Ν. Καζαντζάκη).

4. http://www.greekvillage.com/kazantzakis/ (δικτυακός τόπος αφιερω΅ένος στο Ν. Καζαντζάκη).

5. http://durabond.ca/gdouridas/kazanzakis.html (ιστοσελίδα ΅ε βιογραφικά στοιχεία του συγγραφέα και συνδέσ΅ους που οδηγούν σε αποσπάσ΅ατα από το έργο του και σε σχετικά άρθρα                                                                                  

6. www.ekebi.gr (Εθνικό Κέντρο Βιβλίου· βιογραφικά και εργογραφικά στοιχεία).

Προτεινό΅ενα ηλεκτρονικά κεί΅ενα

1. Ε. Κριαράς, «Ο Καζαντζάκης του 1909 - Ένα Μανιφέστο», εφη΅. Τα Νέα (δη΅οσίευση: 16-09- 1998), http://ta-nea.dolnet.gr/neaweb/nsearch.print_unique?entypo=A&f=16241&m=P01&aa=1.

2. Μικέλα Χαρτουλάρη, «Η άγνωστη ιστορία του Αλέξη Ζορ΅πά», εφη΅. Τα Νέα (δη΅οσίευση: 28-06-1997), http://ta-nea.dolnet.gr/neaweb/nsearch.print_unique?entypo=A&f=15873&m=P12&aa=1.

3. «Αντιπεπονθός, δηλαδή Βεντέτα...» (Αποσπάσ΅ατα του κεφαλαίου “Η κρητική βεντέτα στο έργο του Νίκου Καζαντζάκη” από το βιβλίο του ∆η΅ήτρη Ξυριτάκη ΅ε τίτλο: Η βεντέτα στην Κρήτη), εφη΅.Τα Νέα (δη΅οσίευση: 28-12-1999), http://tanea.dolnet.gr/neaweb/nsearch.print_unique?entypo=A&f=16628&m=P04&aa=1.

4. Χ. ∆. Γουνελάς, «Καζαντζάκης και θεολογία», εφη΅. Το Βή΅α (δη΅οσίευση: 22-09-2002), http://tovima.dolnet.gr/demo/owa/tobhma.print_unique?e=B&f=13670&m=S14&aa=1&cookie=.

5. Πάτροκλος Σταύρου, «Με τον Τελευταίο Πειρασ΅ό ο Χριστός ξανασταυρώνεται», εφη΅. Το Βή΅α(δη΅οσίευση: 29-04-2000 http://tovima.dolnet.gr/demo/owa/tobhma.print_unique?e=B&f=12919&m=B04&aa=1&cookie=.

6. Εύη Πετροπούλου, «Ο Νίκος Καζαντζάκης στον Ισπανικό Ε΅φύλιο», εφη΅. Το Βή΅α (δη΅οσίευση:23-05-1999), http://tovima.dolnet.gr/demo/owa/tobhma.print_unique?e=B&f=12585&m=B06&aa=1&cookie=.

7. Γιώργης Γιατρο΅ανωλάκης, «Ο Καζαντζάκης και η “γέψη”», εφη΅. Το Βή΅α (δη΅οσίευση: 16-08-1998)http://tovima.dolnet.gr/demo/owa/tobhma.print_unique?e=B&f=12494&m=S04&aa=1&cookie=.

8. Λώρη Κέζα, «Ο διαχρονικός Καζαντζάκης - Η αντοχή του καπετάν Μιχάλη», εφη΅. Το Βή΅α (δη΅οσίευση: 15-03-1998 http://tovima.dolnet.gr/demo/owa/tobhma.print_unique?e=B&f=12472&m=S08&aa=1&cookie=.

9. Θ. Γρα΅΅ατάς, «Η θεολογία του Καζαντζάκη», εφη΅. Το Βή΅α (δη΅οσίευση: 01-06-1997), http://tovima.dolnet.gr/demo/owa/tobhma.print_unique?e=B&f=12431&m=B03&aa=1&cookie=.

10. Βασίλης Ρούβαλης, «Η “Λένοτσκα” του Καζαντζάκη», εφη΅. Ελευθεροτυπία (δη΅οσίευση: 19-02-2004 http://www.enet.gr/online/online_hprint.jsp?q=%CA%E1%E6%E1%ED%F4%E6%DC%EA%E7%F2&a=&id=420556.

11. «Ένα άγνωστο αυτοβιογραφικό κεί΅ενο του Νίκου Καζαντζάκη», Πνευ΅ατική Ζωή 140 (Σεπτέ΅βριος-Οκτώβριος 2001), http://genesis.ee.auth.gr/dimakis/Pneymzoi/140/4.html.

12. Γιάννης Μαγκλής, «Πώς γνώρισα τον Καζαντζάκη», Πόρφυρας 98 (Ιανουάριος-Μάρτιος 2001), http://genesis.ee.auth.gr/dimakis/Porfiras/98/5.html.

13. Μιχάλης Σταφυλάς, «Η Ασκητική ως καθοριστικό έργο της δη΅ιουργικής πορείας του Νίκου Καζαντζάκη», Νέα Εποχή 240-241 (1996)

  • Ο Καζαντζάκης και η κριτική ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ (27/07/2007)
  • Το καζαντζακικό φαινόμενο ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ (20/07/2007)
  •  

                       

     

     


  •  

     


     

    <----- Αρχική





  •  

    Αλ. Παπαδιαμάντη: Το μοιρολόι της φώκιας


    Κ. Χατζόπουλου Το Σπίτι του δασκάλου


    Ν. Καζαντζάκη: Αλέξης Ζορμπάς


    Κώστας Καρυωτάκης


    Σεφέρης


    Κωνσταντίνος Θεοτόκης


    Εισαγωγή στον υπερρεαλισμό - Ανδρέας Εμπειρίκος


    Νίκος Καββαδίας


    Οδ. Ελύτης

     

     

     

     

     

     

      terracomputerata AT gmail DOT com