Αρκεί μία επίσκεψη 15 ημερών για να ξεσκεπάσει ένα ιδιότυπο κοινωνικό πρόβλημα; Φαίνεται πως αρκεί αν το πρόβλημα παίρνει διαστάσεις χιονοστιβάδας. Η Ιαπωνία σήμερα διαθέτει ένα μαθητικό δυναμικό της τάξεως των δέκα εκατομμυρίων. Ομως προς μεγάλη μας έκπληξη μάθαμε ότι 1,6 εκατομμύρια μαθητές εμφανίζουν μία ιδιότυπη συμπεριφορά. Αποσύρονται στο δωμάτιό τους για χρονικό διάστημα 3-5 ετών και αρνούνται να βγουν έξω. Ονομάζονται hikikomori.

Οι συγκεκριμένοι μαθητές χρησιμοποιούν το διαδίκτυο όχι για να αλληλεπιδράσουν με συνομηλίκους τους αλλά μόνο για να εκτονώσουν τα  εχθρικά τους συναισθήματα. Επιτίθενται λεκτικά σε συνομηλίκους τους μέσα από τα chat-rooms.  Δεν είναι σπάνιο να οργανώσουν ομαδικές αυτοκτονίες μέσω τους διαδικτύου. Κοιμούνται την ημέρα και παίζουν ηλεκτρονικά παιχνίδια τη νύχτα. Οι περισσότεροι κάνουν μπάνιο μία φορά στο εξάμηνο.

Τι προκαλεί αυτή τη συμπεριφορά; Γιατί η Ιαπωνία απέκτησε τόσους ερημίτες; Γιατί το φαινόμενο εξαπλώνεται διαρκώς; Που έγκειται η παθογένεια μια προηγμένης κοινωνίας; Υπάρχουν μελετητές που υποστηρίζουν ότι τα παιδιά είναι θύματα της οικονομικής ανάπτυξης της Ιαπωνίας. Αποσύρονται γιατί οι γονείς τους δεν μπορούν να τους παρέχουν όλα τα γκάτζετς που "οφείλει" να κατέχει κάθε νέος στην ηλικία τους. Η τεχνολογία έχει υφάνει έναν εξαιρετικά πυκνό ιστό γύρω από τους Ιάπωνες. Ο καταναλωτισμός τους σπρώχνει στην απόκτηση ολοένα νεότερων εξαρτημάτων. Ομως οι περισσότεροι hikikomori αποσύρονται ενώ διαθέτουν στερεοφωνικό, υπολογιστή και αρκετά ηλεκτρονικά παιχνίδια στο ερημητήριό τους. Αλλοι υποστηρίζουν ότι δεν αντέχουν τον ανταγωνισμό για την εισαγωγή στο πανεπιστήμιο και τις εξαντλητικές ώρες μελέτης. Δεν φαίνεται όμως να υπάρχει σημαντική διαφορά με μαθητές άλλων "προηγμένων" χωρών. Τις πταίει; Τι έχουν τα έρμα;

Η Ιαπωνία έχει μία μακρά ιστορία απομόνωσης. Οι γονείς και οι κοινωνικοί λειτουργοί από την άλλη αντιμετωπίζουν την επιδημία των hikikomori με ήπια προσέγγιση. Πιστεύουν ότι το φαινόμενο θα καταλαγιάσει από μόνο του. Από την άλλη ο χρόνος δεν είναι πάντοτε ο καλύτερος θεραπευτής. Ιδιαίτερα όταν έχουμε να κάνουμε με ψυχικά νοσήματα και καταθλίψεις. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, της υπερβολικής ταχύτητας και της στιλβωμένης επιφάνειας των πραγμάτων οφείλουμε να μην υποθηκεύουμε το μέλλον μας. Και αυτοί οι νέοι άνθρωποι μας χρειάζονται. Μπορεί να ζουν μακριά μας, μπορεί η χώρα τους να είναι άλλη μία κουκκίδα στο γεωγραφικό χάρτη αλλά φωνάζουν βοήθεια μέσα από τη σιωπή τους. Και η κραυγή τους μας αφορά όλους...

Φρέσκα - φρέσκα και λαχταριστά